July 19
Seaworld door Daan
Nog één maal vroeg opstaan dan zit het er op. De lange week pretparken komt tot een einde. Na drie dagen Universal Studios en drie dagen Disney word de week afgesloten met SeaWorld. SeaWorld opende om half tien, dat is later dan het gezelschap gewend is dus dat is relatief uitslapen voor het gezelschap. Eerst maar eens lekker ontbijten in hotel. Het ondertussen gebruikelijke eten word nog steeds lekker opgepeuzeld om vervolgens de auto in te stappen richting SeaWorld. Het was belangrijk om weer op tijd te zijn zodat er meteen een bezoek kon worden gebracht aan de nieuwe rollercoaster, de Mako. Na het nodige aantal drops van de eerste rit ging iedereen meteen een tweede keer in de Mako. Uit de Mako was het even tijd om wat dingen op te halen. Allereerst de Express bandjes, waarmee men in de grotere rides meteen door kan lopen zonder al te veel te wachten. Als tweede de all-dining bandjes, hiermee kan de hele dag door onbeperkt gegeten en gedronken worden. Met de twee bandjes was het hoog tijd voor de eerste show: Clyde and Seamore.
In deze show zijn er twee zeeleeuwen die nog wat cijfers moeten halen om te kunnen afstuderen dat jaar. Door allerlei kunstjes te doen behalen ze uiteindelijk hun diploma en helpen ze de school ook nog door een dief, de kleine zeeotter, op te pakken. Leuk om te zien en ook best grappig. Na de eerste show meteen de tweede show erachteraan. De orka show, hierin doen een aantal orka’s allerlei spectaculaire kunsten om vervolgens op het einde het publiek dat dichtbij zit goed nat te maken.
Vlakbij het stadion van de orka’s zit het Wild Artic gedeelte. Hier komt men via een onnodige helikoptervlucht op de noordpool terecht. Echter, voordat het gezelschap de vlucht voltooide hebben zij eerst hun angst overwonnen door haaien te aaien. In het Wild Arctic gebied zitten een aantal dieren zoals zeehonden, walrussen en beluga’s (kleine walvissen). Vooral de Beluga’s zijn fantastisch om te zien. Op weg naar buiten (de helikoptervlucht bleek niet echt te zijn) bleek het verschrikkelijk hard te regenen. Even een kleine pauze inlassen, binnen. Toen de regen voorbij was ging het gezelschap eerst maar wat eten. Elk restaurant was verschrikkelijk druk en uiteindelijk strandde ze bij een pizza tentje. Het eten was zeker niet slecht en alles werd in stilte naar binnen gewerkt. Er moest vandaag nog één show afgewerkt worden, de dolfijn show. Voordat die begon was er nog wat tijd en dus eerst nog een rollercoaster, de Manta. In deze speciale achtbaan word je naar een voorover liggende houding gebracht waarna je alle kanten opduikt, over de kop gaat en in je stoel gedrukt word. Na de Manta dan toch eindelijk tijd voor de dolfijnen show. We saved the best for last…. Wat een leuke show.
De dolfijnen waren erg spectaculair en daarbij waren ook allerlei mooie papegaaien die door het stadion vlogen om de show compleet te maken. Na de laatste show was het tijd om nog wat attracties af te werken en nog wat dieren te bekijken. Het weer zat met de donder en bliksem nog steeds tegen en dus moesten de attracties nog even op zich laten wachten. Eerst tijd voor Antarctica, waar de pinguïns gezellig samen leven. Van te voren eerst weer een simulator door zodat je bij de pinguïns kunt komen. Eenmaal binnen bevriest het topje van je neus want in het hok van de pinguïns is het onder nul graden Celsius. Een groot verschil met de buitenlucht waar de gevoelstemperatuur bijna 40 graden is. Dus daar sta je dan lekker in je korte broek en hemd naar pinguïns te kijken. Toch erg leuk omdat het toch best vreemde vogels zijn. Uit Antarctica was het onweer vrijwel weg en waren alle attracties weer open gegaan. Eerst de Kraken, een rollercoaster die flink hard gaat en een stuk of zes keer over de kop gaat. Na drie keer in de Kraken geweest te zijn meteen daarachteraan Journey to Atlantis, een waterbaan gemixt met achtbaan elementen. Even opfrissen en nat worden.
Gelukkig viel het heel erg mee en alleen Bas en Daan kregen een redelijke klets water over zich heen. Na die twee attracties tijd om het rondje af te lopen. Zes jaar terug was het mogelijk om dolfijnen te aaien, eens kijken of dat nog kon. Aangekomen bij de Dolphin Cove bleek dat dat niet meer kon als eerst, door ze te voeren.
Nu moest je meer geluk hebben, de dolfijnen springen als ze zin hebben op de waterrand waar je ze mag aaien. Helaas had het gezelschap weinig geluk en konden ze geen dolfijn te pakken krijgen. Het volgende hok was dat van de roggen. Deze kon je ook aanraken als ze langs de kant zwommen, iets wat constant gebeurde.
De roggen kon je wel te eten geven, toch maar eens doen. Na de nodige instructies te hebben gekregen bleek dat je het visje tussen je vingers recht omhoog onder water moest houden. Zo konden de roggen eroverheen zwemmen om het visje uit je hand te zuigen, een vreemd gevoel maar zeker leuk om te doen! Na dit allemaal tijd om de uitgang te zoeken, maar eerst tijd voor een rit in de Manta. Nu echt tijd om naar de uitgang te gaan, maar eerst nog even shoppen. Oké, nu ging iedereen echt naar de uitgang. ’s Avonds stond er verder niet veel op het programma voor het gezelschap. Nog even wat eten en lekker chillen om vervolgens in dromenland te belanden.