Saturday July 17
Wilma had behoorlijke pijn aan haar rechteroor gekregen zodanig dat een doktersbezoek noodzakelijk was. In St. Augustine is een kliniek waar ze inloopspreekuur houden. Allemaal erg netjes. Jeffrey ging meteen maar mee aangezien hij een raar uitziende plek op zijn arm had. Eerst moest er flink wat papierwerk worden ingevuld. Na een tijdje werden beiden geroepen en in een apart kamertje geplaatst. Eerst gewicht, temperatuur, bloeddruk en hartslag opgemeten. Waar je ook voor komt dat is standaard. Daarna kwam de dokter. Een aardige kauwgomkauwende man. Hij constateerde een oorontsteking in het oorkanaal. Er werden medicijnen voorgeschreven. Voor Wilma moesten we $ 149 aftikken, Jeffrey was klaar voor $ 89. Bij de Walgreens ernaast konden we de recepten verzilveren. Deze keer was het $ 31 voor Wilma en $ 50 voor Jeffrey. Bij elkaar heeft het wel anderhalf uur geduurd. Al die tijd verveelden Bas en Daan zich in de camper met de Nintendo DS. Maar uiteindelijk konden we op weg naar Suwannee State Park. Aangezien het al laat was hebben we Interstate genomen. Onderweg hebben we uiteraard weer boodschappen gedaan en als lunch was deze keer KFC aan de beurt. Hadden we nog niet gehad. Allemaal dus aan de kip. Bij iedere meal kreeg je een side. Jeffrey en Daan namen macaroni/cheese, Wilma mais, Bas sperziebonen en ik wedges. Niemand wist wat wedges waren dus dan moet je het nemen. Bleken dus heerlijk gekruide aardappelschijfjes te zijn. Vier jaloerse mensen. Bas at toch de helft van de sperzieboontjes op. Uiteindelijk namen de heren toch nog een portie kip met wedges.
Om ongeveer drie uur kwamen in het Suwannee River State Park aan. Mooie omgeving maar eigenlijk hebben we er weinig van gezien. Even geen zin. Bas was wel even bij de rivier geweest en vond het wel mooi. Eerst hebben we geklaverjast. Jeffrey heeft het nog niet helemaal door. Bij elke heer/vrouw combinatie riep hij ‘stuk’. Paar keer uitgelegd dat het alleen voor de troefkleur geldt. En hij gaf nog wel eens roem weg zonder dat het hoefde. Daarna was het alweer tijd voor de BBQ. In het begin hadden we veel last van vliegen maar daarna namen de muggen het over. Werd dus binnen eten. Ik heb mezelf goed ingesmeerd met anti muggen spul en kon verder met de BBQ terwijl de rest binnen bleef. Het spul werkte voortreffelijk. Geen last meer. Geen tijd en zin meer om nog een trail te lopen. Het werd ook al donker. Morgen vroeg opstaan, kamera mee en een trail van een half uurtje lopen.
Vorige Volgende